او به خبرگزاری ایلنا گفته “اگر سریلانکا چای بسیار خوب و مرغوب داشته باشد که بازار جهانی آن را بخرد، مطمئنا به آنها می‌فروشد. برای چای درجه ۲ و ۳ و نامرغوب که بازار جهانی آن را نمی‌خرد به اسم چای درجه یک به ایران می‌دهد و ما هم ناچار هستیم که از آنها بگیریم.”
آقای دانشمند گفته “تهاتر به این شکل به غیر از زیان برای ما چیزی ندارد.”
اخیرا امش پاتیرانا، وزیر صنایع زراعی و صادرات محصولات کشاورزی سریلانکا اظهار امیدواری کرده بود هر ماه محموله‌های چای به ارزش ۵ میلیون دلار به ایران صادر شود تا ۲۵۱ میلیون دلار بدهی این کشور به ایران تسویه شود.
به گفته او این بدهی‌ها به ایران از چهار سال پیش معوق مانده‌اند.
این اولین بار است که این کشور برای پرداخت بدهی خود به دیگر کشورها از چای استفاده کرده است.
تهاتر نفت با کالا از جمله روش‌هایی بوده که در دوران تحریم ایران به آن روی آورده است؛ با محدود شدن صادرات نفتی و مشکلات مرتبط با انتقال پول، ایران مبادله کالا با نفت را در دستور کار خود قرار داد.
اما یکی از مشکلات بزرگ این نوع مبادله دریافت اقلامی است که در بعضی موارد قدرت انتخاب از فروشنده نفت سلب می‌شود و باید کالاهایی دریافت کند که خریدار آنها را پیشنهاد داده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر