رندانی سیاسی آتنا دائمی که از شش سال پیش در زندان های جمهوری اسلامی به سر می‌برد با رد کردن درخواست عفو از جنایتکاران حاکم تأکید کرد این شما هستید که باید از مردم طلب عفو و بخشش کنید.
آتنا دائمی در این رابطه اعلام کرد: شش سال از بهترین سال‌های عمرم با شکنجه های بسیار پشت میله های زندان گذشت چون در برابر کسانی که ۴۲ سال جانیت کرده و به انحاء گوناگون مردم را به کام فقر و حبس و مرگ کشیدن ایستادم ، حال که در کمال بی شرمی از من مى خواهند که درخواست عفو بنویسم که در صورت بررسی و موافقت با آن آزادم کنند اما من که آزادی بی قید و شرط را حق زندانیان سیاسی و عقیدتی میدانم، نه تنها هرگز بابت آزاد اندیشی و آزادی خواهی پافشاری بر حق، طلب عفو از شب نهادن زمانه نخواهم کرد بلکه مصمم تر از قبل به راهم ادامه خواهم داد و به آنها متذکر می شوم که این شما هستید که باید از مردم طلب عفو و بخشش کنید.
گزارشی از آخرین وضعیت آتنا دائمی در زندان لاکان رشت
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز پنجشنبه ۱۹ فروردین ۱۴۰۰، پس از گذشت ۲۳ روز از تبعید، آتنا دائمی، کنشگر مدنی از قرنطینه زندان لاکان رشت، به بند عمومی این زندان منتقل شد.
انسیه دائمی خواهر آتنا دائمی، با انتشار یادداشتی در صفحه شخصی خود با اشاره به انتقال وی به بند عمومی گفته است که به دستور مسئولان زندان، زمان استفاده از تلفن برای آتنا محدود شده و به دلیل ممانعت او از پوشیدن چادر از رفتن به کارگاه نیز محروم شده است. همچنین یک زندانى موظف است تمام مدت در کنار آتنا باشد.
آتنا دائمی ظهر روز سه‌شنبه ۲۶ اسفندماه ۹۹، با پابند و دستبند از زندان اوین خارج و ساعت ۸ شب از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید شد.
پدر آتنا دائمی روز گذشته از وضعیت این زندانی سیاسی ابراز نگرانی کرده بود و در توییتر خود نوشت: «موضوع ورودی‌های جدید به قرنطینه زندانی که بیست روز آتنای من در آنجا نگه داشته شده باعث نگرانی من و خانواده‌ام شده.»
آقای دائمی در توییت دیگری پرسید: «در تاریخ ۲۷ اسفند ۹۹ دخترم را از زندان اوین به زندان لاکان رشت تبعید کردند؛ بیست روز از تبعید آتنای من گذشته وهنوز دخترم در قرنطینه هست، چرا؟»
زندان لاکان رشت ازجمله زندانهایی هست که تفکیک جرائم صورت نمی‌گیرد واز طرفی با تشدید شدن ویروس کرونا همچنان ورودی های جدید اضافه میشود
تبعید زندانیان سیاسی از تهران به سایر شهرستان‌ها در ماه‌های اخیر امری مسبوق به سابقه است. طی روزهای ۱۹ و ۲۱ اسفندماه مریم اکبری منفرد و سپیده قلیان از بند زنان زندان اوین به ترتیب به زندان‌های سمنان و بوشهر تبعید شدند. ی
کشنبه‌شب مورخ ۵ بهمن‌ماه نیز گلرخ ایرایی، زندانی سیاسی از زندان قرچک ورامین به زندان آمل تبعید شد. هرانا در تاریخ ۱۵ آذرماه از انتقال سه زندانی دیگر از جمله سپیده فرهان و مژگان کشاورز از بند سیاسی زنان زندان اوین به زندان قرچک ورامین خبر داد. ه
مچنین پیشتر نیز در تاریخ ۳۰ مهرماه یاسمن آریانی و مادرش منیره عربشاهی از زندان اوین به زندان کچویی کرج و سمانه نوروز مرادی به زندان لاکان رشت منتقل شدند. به علاوه طی روزهای ۲۹ مهرماه تا ۱۷ آبان‌ماه نیز نسرین ستوده و مریم ابراهیم وند به زندان قرچک ورامین و سکینه پروانه به زندان قوچان فرستاده شدند.
انتقال تعدادی از این زندانیان بدون اطلاع قبلی و به صورت ناگهانی صورت گرفته بود. همچنین این شهروندان در زمان انتقال از بردن وسایل خود به ویژه در روزهای آغاز فصل سرما و نیاز به لباس‌های گرم محروم بوده‌اند.
طی ماه‌های اخیر مسئولان زندان اوین و سازمان زندان‌ها چندین بار با حضور در بند، با زندانیان صحبت کرده‌اند که در یکی از این موارد، معاون قضایی زندان اوین ضمن سلب مسئولیت از خود اعلام کرد که این انتقال‌ها با دستور نهادهای دیگری صورت گرفته است و آنان تنها نقش اجرا کننده در این امر را دارند.
این مقام مسئول دلیل انتقال‌های ناگهانی را مقاومت احتمالی زندانیان عنوان کرده و به زندانیان گفته بود که اگر با ما همکاری کنید در موارد بعدی از پیش به شما اطلاع داده خواهد شد.
source https://www.azadegy.de/?p=25354
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر