این روزها خبرهای تلخی از سرنوشت هزاران جوجه فلامینگو در تالاب بختگان منتشر میشود که حق آبه آن از سوی وزارت نیرو رهاسازی نشده است. متاسفانه ۵ تا ۱۲ هزار جوجه فلامینگو در تالاب بختگان در انتظار مرگی دردناک بر اثر بی آبی هستند که اگر این اتفاق صورت گیرد، یکی از بزرگترین فجایع محیط زیستی ایران رقم خواهد خورد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، با شدت گرفتن روند خشکسالی، سدسازی و بهره برداری فجیع از آبهای سطحی و زیرزمینی حوضه تالاب بختگان، این تالاب حیاتی امروز با خشکسالی بسیار گستردهای مواجه شده که حیات آن در خطر جدی قرار گرفته است.
جالب است بدانید که حق آبه تالاب بختگان حدود یکصد میلیون متر مکعب در سال است که متاسفانه این آب عمدتا یا پشت سدها مانده است یا آب تالاب سرازیر زمینهای کشاورزی بالا دست میشود، بنابراین وزارت نیرو قرار بود حدود پنجاه میلیون متر مکعب را برای تالاب رهاسازی کند که با توجه به خشکسالی شدید امسال، وزارت نیرو هنوز راضی به رهاسازی این حجم آب نشده است.
زهرا ناصری کارشناس و فعال محیط زیست، در این باره اظهار کرد: متاسفانه در تابستان سال ۹۶ بحران بی آبی در تالاب اتفاق افتاد و تعداد زیادی از جوجهها تلف شدند و متاسفانه در سال جاری این اتفاق برای بار چندم در حال رخ دادن است.
او با اشاره به اینکه بعد از تالاب میانکاله این بار تالاب بختگان قتلگاه پرندگان خواهد بود، تصریح کرد: باید هر چه سریعتر اقدامات اضطراری برای حفظ این پرندگان انجام شود و آب سدها بر روی تالاب بختگان باز شود تا این پرندهها نجات پیدا کنند.
این کارشناس محیط زیست تصریح کرد: مردم بومی منطقه و کشاورزان و جمعی از تشکلهای مردم نهاد، با لوله گذاری ۲۵۰۰ متر ازچاه آب مزارع به تامین آب مورد نیاز جهت ایجاد زیستگاه جایگزین برای جوجه فلامینگوهای باقی مانده اقدام کردند.
ناصری بیان کرد: متاسفانه چندین سال است که این دریاچه با خشکسالی دست و پنجه نرم میکند و مشکل آن مشکل تازهای نیست.
فعال محیط زیست تصریح کرد: تنها راه نجات این تالاب و سایر تالابهای کم آب پرداخت حق آبه آن است، در غیر این صورت این مشکل حل نخواهد شد و در سالهای آینده نیز ادامه خواهد داشت.
در نتیجه اگر این حجم آب وارد تالاب بختگان نشود، حدود ۱۲ هزار جوجه فلامینگو در این تالاب به سرنوشت غم انگیزی دچار و تلف خواهند شد. البته نا گفته نماند که این اتفاق اولین بار نیست که رخ میدهد، بلکه طی سالهای ۸۵ تاکنون چندین بار روی داده است که صدها یا هزاران جوجه فلامینگو تلف شدند.
علی ارواحی مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران، درباره آخرین وضعیت تالابهای ایران، اظهار کرد: ایران کشوری خشک و نیمه خشک است و بهره برداری از منابع آب مخصوصا در بخش کشاورزی متناسب با ظرفیت و توان آبی تعریف نمیشود و این موضوع سبب میشود که تالابها از جمله تالاب بختگان و پریشان با مشکل مواجه شوند.
ایران تا پنجاه سال دیگر قطرهای آب ندارد
موج گرمایی در ایران به بالای ۵۶ درجه خواهد رسید
روزنامه توسعه ایرانی: ایران در آستانه یک بحران عظیم آبی است. با خشک شدن تالابهای کشور و کاهش سطح ذخایر آبهای زیرزمینی، سطح زمین هر روز پایینتر میرود، بهنحویکه کارشناسان از میزان سالانه ۳۶ سانتیمتر فرونشست در تهران و دشت ورامین حیرت کردهاند.همچنین بر اساس اعلام مجامع بینالمللی فرونشست سالانه ۴ میلیمتر از زمین «نشانه بحران» است درحالیکه بهطور نمونه حدفاصل بین دشت فسا و جهرم در استان فارس فرونشست زمین تا ۵۴ سانتیمتر یعنی حدود ۱۴۰ برابر حد بحران جهانی آن است. استان اصفهان با ۳۱ شهر واقع بر پهنههای با خطر بالای فرونشست زمین در ردیف اول از لحاظ تعداد سکونتگاههای شهری است. استانهای تهران با ۳۰ شهر، کرمان با ۲۵ شهر و خراسان رضوی با ۲۴ شهر در رتبههای بعدی قرار دارند.
شرایط آبی ایران بحرانی است
موضوع بحران آبی در ایران فقط در ذخایر آبی خلاصه نمیشود و در سال 96 سازمان حفاظت محیطزیست اعلام کرد: ۸۰ درصد تالابهای کشور خشکشده و تالابها در مناطق خشک و نیمهخشک شرایط بحرانی دارند. هماکنون نیز بر اساس دادههای سازمان فضایی کشورمان، برخی از تالابها ازجمله هامون در سیستان و بلوچستان و بختگان و ارژن در استان فارس در حال خشک شدن کامل هستند. هفته گذشته مجله نیچر گزارشی ترسناک از وضعیت ذخایر آبهای زیرزمینی ایران به قلم سه محقق ایران منتشر کرده است، که نشان از روزهای سخت برای کشوری دارد که در منطقهای خشک قاره آسیا قرارگرفته و قناتهای آنکه قرنها این سرزمین خشک را سبز نگاه داشته بودند، با سدسازی بیرویه نابود شدند.
بر اساس این دادهها، تخمین زدهشده که کل میزان آبهای زیرزمینی ازدسترفته در ایران طی این دوره زمانی با در نظر گرفتن نرخ تغییرات در مقیاسهای حوضه و زیر حوضه ۷۴ کیلومتر مکعب باشد. بر اساس میانگین سطح آب زیرزمینی تخمین زدهشده در مقیاس حوضه، طی سالهای ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ حدود ۷۴ کیلومتر مکعب آبهای زیرزمینی ایران تحلیل و ازدسترفته است. این مقدار ۱.۶ برابر حجم آب دریاچه ارومیه در پرآبترین حالت (۴۶ کیلومتر مکعب در سال ۱۹۹۶) که بزرگترین دریاچه در خاورمیانه و ششمین دریاچه آبشور روی زمین است، بوده است. البته چند روز پیش نیز یوسف غفارزاده، نماینده استانی ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجانغربی از حجم پنج میلیارد و ۲۲ میلیون مترمکعبی دریاچه خلیجفارس خبر داد و گفت: حجم دریاچه نسبت به مشابه سال گذشته یک میلیارد و ۴۱ میلیون مترمکعب کاهش را نشان میدهد. تراز سطح آب دریاچه ارومیه اکنون ۱۲۷۱.۲۲ متر است که نسبت به مدت مشابه سال قبل ۲ سانتیمتر و نسبت به ابتدای سال آبی (اول مهر امسال) چهار سانتیمتر کاهش داشته و در مقایسه با متوسط درازمدت، ۳.۳۴ متر کاهش نشان میدهد.
اما گزارش مجله نیچر در ادامه به نکته مهم دیگری نیز اشاره کرده است و آن کاهش آب زیرزمینی در حوضههای پرجمعیت در غرب، جنوب غربی و شمال شرقی ایران (جایی که بزرگترین زمینهای آبیاری گندم و جو) است، که بر اساس دادههای موجود بسیار شدیدتر گزارششده. بهعنوانمثال حوضه کرخه (سبد غذایی ایران و محل ۹درصد از کل زمینهای آبیاری ایران و ۱۱ درصد از کل تولید گندم کشور از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ میزان تخلیه ۰.۰۸ کیلومتر مکعب در سال را تجربه کرده است. علاوه بر این آبهای زیرزمینی منبع عمدهای برای نیازهای آب خانگی و آبیاری در حوضه کارون است که با سرعت ۰.۰۶ کیلومتر مکعب در سال از ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۵ تخلیه شده است. با توجه به سطح فعلی تخلیه آبهای زیرزمینی و کمبود فزاینده منابع آب سطحی در هر دو حوضه، در سالهای آینده نگرانیهای عمدهای برای حفظ آب بهمنظور آبیاری زمین کشاورزی و استفاده از آب خانگی وجود خواهد داشت.
دخلوخرج آبی کشور با هم همخوانی ندارد
از سوی دیگر، درحالیکه زمستان پربارشی نداشتیم و شواهد نشان میدهد در فصل بهار بارشها جبران نخواهد شد، گزارشهای هواشناسی هم نسبت به تابستانی گرم و کم آب هشدار میدهند. همچنین سازمانهای متولی از کاهش قابلتوجه آب پشت سدها که اصلیترین تأمینکننده آب شرب، کشاورزی و صنعت است خبر دادهاند.
اما موضوعی که برخی از کارشناسان مدتی است به آن توجه میکنند برنامهریزی در عرصه سیاستهای کلان اقتصادی توسعه محور در کشور بر مبنای یک پیوست آبی است. به عقیده آنها سرزمینی که در آن منابع آب محدود است باید آب را بهعنوان یک نهاده مهم در برنامهریزیهای کلان تمام عرصهها حتی در زمینه جدالهای دیپلماتیک و سیاسی در نظر گرفت و ضرورت دارد کشور یک پیوست آبی داشته باشد و این برنامهریزیهای کلان اقتصادی توسعه محور بر اساس توان آبی و موجودی منابع آب تنظیم شود.
بر همین اساس مسعود امیرزاده، عضو کارگروه آب شورای هماهنگی شبکه ملی محیطزیست و منابع طبیعی کشور تأکید کرد: برنامهریزی و سیاستگذاریها باید بر اساس موجودی واقعی و طبیعی منابع آب یک منطقه باشد، نه بر اساس غارت منابع آبی طبیعت و بهرهبرداری از منابعی که مربوط به نسلهای آتی است. میتوان گفت که تاکنون به این مسائل کمتوجهی شده و این برنامهریزیهای توسعه محور بر اساس منابع آبی که از طریق انتقال آب یا بهرهبرداری از ذخایر استراتژیک بوده تنظیم و اجرایی شده است.
او ضمن بیان اینکه سیاستهای توسعه در کشور باید بر اساس واقعیتهای اقلیمی و منابع آبی که طبیعت بهصورت رایگان در اختیار ما گذاشته باشد، گفت: دخلوخرج آبی در کشور باید اصلاح شود چراکه اکنون این دخلوخرج با یکدیگر همخوانی ندارد و این مسئله فشار زیادی را به سرزمین وارد میکند.در سال 96 سازمان حفاظت محیطزیست اعلام کرد: ۸۰ درصد تالابهای کشور خشکشده و تالابها در مناطق خشک و نیمهخشک شرایط بحرانی دارند. هماکنون نیز برخی تالابها ازجمله هامون در سیستان و بلوچستان و بختگان و ارژن در استان فارس در حال خشک شدن کامل هستند
احتمالا تا پایان سال آبی بارندگی نداریم
اسماعیل نجار، رئیس سازمان مدیریت بحران کشور نیز خبرهای خوبی در رابطه با آینده آبی ایران ندارد. به گفته او امسال کشورمان با خشکسالی روبرو است چراکه نزدیک به ۴۹ درصد کاهش بارندگی در کشور داریم، بر اساس صحبتهای او در برخی مناطق کشور این عدد خیلی بالاتر است و در برخی مناطق شاید کمتر باشد.نجار با بیان اینکه کاهش بارندگی در استانهای جنوبی کشور بیشتر است، ادامه داد: بر اساس اعلام هواشناسی بارندگی تا پایان سال آبی کشور پیشبینی نمیشود و ممکن است وضعیت سخت و بغرنجی داشته باشیم.
نجار گفت است که در این شرایط به دولت پیشنهاد داده تا مبلغ سه هزار میلیارد تومان اختصاص دهد و سازمان برنامهوبودجه نیز این مبلغ را پذیرفته است. آنطور که او گفته قرار است این مبلغ برای کاهش تنش آبی در بخش شرب استفاده شود. گفتهشده این مبلغ برای تأمین آب حدود ۷ هزار روستای بالای بیش از ۲۰ خانوار با تانکر یا مواردی ازایندست هزینه خواهد شد.
او همچنین درباره فرونشستها در مناطق مختلف کشور خاطرنشان کرد: موضوع فرونشستها بهطورکلی در کشور رصد و نتایج آن به دستگاههای مربوطه منعکس میشود تا در نقاط حساس مانند ایستگاه راهآهن و فرودگاهها اقدامات لازم صورت بگیرد.فرونشست یک زلزله خاموش و خطرناک است و باید تمام دستگاهها که بهنوعی ممکن است از این بحران آسیب ببینند مانند راهآهن و فرودگاهها به این موارد توجه کنند و تمهیدات لازم برای مقابله با این بحران را انجام دهند. مناطق بسیاری در کشور با پهنههای مختلف دچار مشکل فرونشست هستند. متأسفانه این مناطق پهنههای شهری مانند تهران را نیز دربرمیگیرد.درحالیکه زمستان پربارشی نداشتیم و شواهد نشان میدهد در فصل بهار بارشها جبران نخواهد شد؛ سازمانهای متولی از کاهش قابلتوجه آب پشت سدها که اصلیترین تأمینکننده آب شرب، کشاورزی و صنعت است خبر دادهاند
ایران تا 50 سال دیگر قطرهای آب ندارد
سال گذشته بود که پروفسور کردوانی، پدر علم کویرشناسی ایران پیشبینی کرده بود که ایران 50 سال دیگر آب ندارد و گفته بود: بیچاره کسی که ۵۰ سال دیگر به دنیا بیاید، تا آن زمان دیگر نه آب سطحی داریم، نه آب زیرزمینی. البته این اتفاق شاید زودتر هم بیفتد، چراکه در حوزه آب زیرزمینی حداقل فاصله ۲ چاه باید ۱ کیلومتر باشد، اگر در یک لیوان بهجای یک نی، ۳ نی قرار دهیم آب بیشتری نمیگیریم فقط زودتر آن منبع آب را از بین میبریم. وزارت نیرو هم که دارد میگوید چاه بزنید، اتفاقی که باعث شده دشت تهران هم ۳۶ سانتیمتر نشست پیدا کند.
در این میان آمارهای منتشرشده از افت شدید بارش در سال جاری آبی که به گفته مدیرکل پیشبینی و هشدار سازمان هواشناسی رکورد 50 سال اخیر را ثبت کرده، بر اساس اعلام شرکت آب و فاضلاب کشور، در سال جاری پیشبینیشده که از مجموع 1346 شهر کشور، 282 شهر در تنش آبی خواهند بود که از این تعداد 101 شهر در وضعیت قرمز (بیش از 20 درصد کمبود)، 55 شهر نارنجی (20 درصد کمبود) و 126 شهر در وضعیت زرد (10 درصد کمبود)خواهند بود. بر همین اساس طبق گفتههای نجار، تعداد 5 هزار روستایی که در تابستان گذشته با تانکر سیار آبرسانی میشد، امسال به 7 هزار روستا رسیده است.
از سوی دیگر، سازمان فضایی ایران تغییر مساحت سطح آب ۱۰ تالاب و دریاچه کشور را با استفاده از دادههای ماهوارهای برآورد کرده است که طی آن بهغیراز مشخص بودن خشکی کامل سه تالاب هامون، ارژن و بختگان، معلوم است که سطح تمامی تالابها و دریاچهها بجز تالاب گاوخونی و چغاخور، در مقایسه با ماه مشابه سال ۱۳۹۹ در حال کاهش است. تالاب صالحیه در استان البرز، تالاب میانکاله در مازندران، تالابهای پریشان، ارژن، مهارلو، طشت و بختگان در استان فارس و تالابهای هامون سیستان در استان و بلوچستان ازجمله آنهاست.
خشکی تالابها بهغیراز آثار زیانبار محیطزیستی مثل آسیب به پوشش جانوری و گیاهی، باعث بروز ریزگردها در هوا هم میشود. دادههای منتشرشده سازمان فضایی ایران نشان میدهد که از مجموع این تالابها، فقط سطح تغییرات آبی تالاب گاوخونی در اصفهان و تالاب چغاخور در استان چهارمحال و بختیاری اندکی مثبت است. حفاری چاههای مجوزدار و فاقد مجوز بیرویه آبهای زیرزمینی علاوه بر خشکسالیهای ممتد از عوامل اصلی کاهش سطح آب زیرزمینی و گسترش فرونشست زمین در ایران عنوان شده است.
موج گرمایی در ایران به بالای ۵۶ درجه خواهد رسید
محققان هشدار می دهند موج گرمایی در خاورمیانه به دلیل عدم اقدام در زمینه تغییرات اقلیمی به بالای ۵۶ درجه سانتیگراد خواهد رسید.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از مهر، خاورمیانه و شمال آفریقا در حال حاضر از گرمترین نقاط کره زمین هستند، اما تحقیقات جدید هشدار میدهد که اگر برای کاهش روند سریع تغییرات آب و هوایی اقدامی صورت نگیرد، موج خطرناک و مرگبار گرما با دمای ۵۶ درجه سانتیگراد یا بالاتر در این مناطق بروز خواهد کرد.
به گزارش مدیسن نت،«جورج زیتیس»، پژوهشگر ارشد تیم تحقیق از انستیتوی قبرس، در این باره میگوید: «نتایج ما نشان میدهد که، به ویژه در نیمه دوم قرن فعلی، امواج گرمای فوق العاده شدید و بی سابقهای ظهور میکنند.»
به گفته محققان، دما ممکن است در مناطق شهری به ۱۳۲ درجه فارنهایت (۵۶ درجه سانتیگراد) و بالاتر برسد و هفتهها طول بکشد و خطری تهدید کننده برای جان انسان و حیوانات، حتی حیوانات مقاوم در برابر گرما مانند شتر باشد.
بر اساس گزارش اخیر، در نیمه دوم قرن کنونی، تقریباً نیمی از جمعیت در خاورمیانه و شمال آفریقا، یا حدود ۶۰۰ میلیون نفر، هر ساله در معرض چنین گرمای شدیدی قرار میگیرند.
به گفته نویسندگان این مطالعه، اقدامات فوری و مؤثر برای کاهش سرعت تغییرات آب و هوایی برای جلوگیری از چنین رویدادهای شدید گرمایی در منطقه نیاز است.
به گفته محققان، در ۵۰ سال آینده، نزدیک به ۹۰ درصد از جمعیت منطقه در مناطق شهری زندگی میکنند که باید با این شرایط آب و هوایی که میتواند باعث ایجاد اختلال اجتماعی شود، مقابله صورت گیرد.
فاجعه در راه است؛ ایران از خشکسالی تَرَک بر می دارد!
مقالهای در «نیچر» منتشر شده که نشان میدهد ایران با خشکترین سال ۵۰سال اخیرش مواجه خواهد شد، تنش آبیِ قریبالوقوع، قطعی برق که قطعیست، حالا فرونشست زمین و حتی مساله امنیت غذایی در راه خواهد بود.
سه پژوهشگر ایرانی ساکن آمریکای شمالی در مقاله اخیر خود در مجله نیچر، پرده از شرایط نگران کننده منابع آب زیرزمینی ایران برداشتهاند. آنها در مقالهای که در نشریه «گزارشهای علمی» از نشریات گروه Nature منتشر شد، وضعیت سفرههای آب زیرزمینی ایران در یک مقطع ۱۴ ساله از ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۴ را بررسی کردهاند. نتیجه این بررسی برای کسانی که دلنگرانانه مسائل آب و خاک و غذا و امنیت ایران را زیر نظر دارند، امیدوار کننده نخواهد بود.
به گزارش انصف نیوز، نویسندگان استدلال کردهاند که تولید غذا بدون بهبود راندمان آبیاری دلیل اصلی افزایش بیش از حد اضافه برداشت از سفرههای آب زیرزمینی ایران است. اضافه برداشت آب زیرزمینی باعث میشود که آبخوانها حتی در سالهای مرطوب قادر به بازیابی کامل نباشند. حدود ۷۶٪ مساحت کشور با اضافه برداشت مواجه است.
عدم جبران کمبود آب آبخوانها، عواقب عمدهای دارد که میتواند امنیت اجتماعی-اقتصادی و زیست محیطی کل ایران را تهدید کند.