چگونگی برخورد یک حاکمیت با کودکان کشورش بهترین نشانگر میزان پایبندی آن حاکمیت به موازین حقوق بشر است. امروز در کشور ما کودکان بسیاری برای رفع نیازهای مادی خود و خانواده های‌شان مجبورند از سنین بسیار پائین به کارهایی مختلف روی آورند. “کودکان کار” را در مجموع می‌توان به دو گروه تقسیم کرد: کودکان خیابان و کودکان کارگر. کودکان خیابان کودکانی هستند که به کارهایی مشغول می‌شوند که پایه و اساس با ثباتی ندارد و می‌تواند از روزی به روز بعد تغییر یابد…..
در مورد رویکردهای کودکان خیابان به کارهایی همچون فروش آدامس یا گل یا تمیز کردن شیشه‌های جلو اتومبیل‌ها بر سر چهارراه ها یا تکدی در مکان‌های پر تردد و محل زفت و آمد طبقات متوسط می‌توان نمونه آورد. مشاغلی که کودکان کارگر به آنها روی می‌آورند به‌طور نسبی ثبات بیشتری دارند ولی از نظر تناسب‌شان با توانایی جسمی کودکان و همین‌طور از نظر طول زمانی انجام‌شان در خلال شب و روز معمولاً فشار زیادی را بر آنان تحمیل می‌کند. در جامعه‌هایی که آحاد یک ملت از حمایت کافی دولتی برخوردار نیستند و نمی‌شوند (همچون کشور ولایت زده ما ایران)، بالاجبار بسیاری از کودکان در ردهٔ کودکان کار قرار می‌گیرند.
هرانا، در گزارشی جامع، موارد نقض حقوق بشر در ایران طی سال ۱۴۰۰ را منتشر کرد.
در این گزارش آمده است که آمارهای ارائه‌شده در این گزارش «نمی‌تواند آیینه تمام‌نمای وضعیت حقوق بشر در ایران محسوب شود» زیرا جمهوری اسلامی به سازمان‌های مستقل حقوق بشری اجازه فعالیت آزادانه نمی‌دهد. در این گزارش آمده است:
دادگاه‌های عمومی و انقلاب در مجموع ٣١٠ پرونده متهمان عقیدتی یا امنیتی، مجموعا بیش از ۱۱۱۰ سال حبس، و برای دگراندیشان در ایران بیش از ۶.۶ میلیارد ریال جریمه نقدی صادر کردند.
طی سال ۱۴۰۰ خورشیدی: ازدواج بیش از ٢٠ هزار کودک ثبت شد؛ دست‌کم ۷۷۸۰ مورد کودک‌آزاری، تجاوز، و آزار جنسی کودکان به وقوع پیوست؛ ٩٢ کودک دست به خودکشی و سه کودک دست به خودسوزی زدند؛ بیش از سه میلیون کودک از تحصیل محروم بودند؛ و بیش از هفت میلیون کودک کار در ایران وجود داشت.
در سال گذشته دست‌کم ۴۰۰۰ ضربه شلاق صادر و نزدیک به ۴۰۰ ضربه شلاق اجرا شد.
طی سال گذشته بیش از ۲۱۵۰۰ هزار مورد خشونت خانگی رخ داد، دست‌کم ١٢ زن در معرض اسیدپاشی قرار گرفتند، ١٠ زن خودسوزی کردند، و ٢٠ زن دیگر قربانی قتل ناموسی شدند.
در سال ۱۴۰۰ خورشیدی، ٢٠٣ شهروند ایرانی هدف شلیک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی قرار گرفتند، ۲۶ کول‌بر کشته و ۸۶ کول‌بر زخمی شدند، ١٣ سوخت‌بر کشته و ١٢ سوخت‌بر زخمی شدند، و در نتیجه انفجار مین ۲۵ شهروند کشته و ۶۵ نفر دیگر زخمی شدند.
طی سال گذشته دست‌کم ٣٣٣ ایرانی، از جمله سه کودک‌مجرم (افرادی که در زمان ارتکاب جرم زیر سن قانونی بودند) توسط جمهوری اسلامی اعدام شدند و برای ۱۰۵ تن دیگر احکام اعدام صادر شد.
طی سال ۱۴۰۰ خورشیدی، دست‌کم ۱۰۶۶۹ کارگر اخراج یا بیکار شدند، ۷۶۴ کارگر در سوانح کاری کشته و ۹۴۴۱ کارگر دیگر مصدوم شدند، و نزدیک به ۳۲ هزار کارگر از معوقات مزدی خود خبر دادند.
در سال گذشته دست‌کم ۲۷۶۹ تجمع اعتراضی ثبت شد که ۶۱۰ مورد از آنها تجمع کارگری، ۱۷۶۹ مورد تجمع صنفی، ۴۸ مورد تجمع دانشجویی، و ۲۶۲ مورد تجمع مالباختگان بود.
در سال ۱۴۰۰ خورشیدی، ١٩٣ زندانی دست به اعتصاب غذا زدند، ٣١٧ زندانی مورد تبعید، تهدید، و شکنجه قرار گرفتند، و ٢٧ زندانی بر اثر «بیماری، قتل توسط ماموران، و خودکشی» جان خود را از دست دادند.
